ලිප්ස්ටික් පාට හවසක

පහ මාරේ බස් එක මිස් වෙච්ච
එක්තරා මං ආසම ලා රෝස
ලිප්ස්ටික් පාට හවසක් ඒක


අමතක වෙලා ගිහින් තිබ්බේ
රිදී මිට කළු දෙකට කඩන කුඩය
"පමා වෙලා වැහැපන්" කිව්වට
වැහි වළා අහනවද එහෙම


නගරාන්තර ධාවනය වෙන
යකඩ හදවතක කසු කුසුව
ඇහෙන නෑහෙන ගානට
"එන්න,ඉඳගන්න,
මේ කපපු පේර ගන්න,
මල්ලක් දහයයි,මිරිස් ලුණු ගානට"
කොඳුරනා හඬ ඇසෙන

නිදාගත් පහන් කණු කඩා නිදිගැට
දල්වගෙන තම හිස් නිවන්නට වෙහෙසෙයි,
කළුවර,
"මිස්,ගන්නවද පත්තර,
සිරිකත තරුණි නැත්නම් අද"
කවුරුදෝ අහනවා ඇහුනට
මං හැමදාම ඔව්වට
බලාගන්නෙම අහක
මේ තමයි ලිප්ස්ටික් පාට හවස
බස් මිස් වෙලා හම්බෙන් හමුවෙන
මහන්සිය පල් වෙලා බැරල් වල
බ්‍රැන්ඩි සුවඳක් වගේ දැනෙන

මම ආසයි මෙහෙම බස් එක හරි
දවසකට මිස් කරගන්න
අන්න ඒ දවස් වලට
මට පුළුවන් මිස්ටර් පැයකට විතර
මිසිස් නොවී මිස් වෙන්න