රාමා සීතා සහ නුග

ඒක පුංචි මල් උයනක්...මල් ඇරෙන්න හැමදේම අඩුවක් නැතිව තිබුණ..තණ කොළ ගහක් වත් නොතිබුණ...හිටියේ දෙන්නයි උයනටම..එක්කෙනෙක් පිරිමි නුග ගහක්..එයා ඇන්දේ සරම්...නම රාමා...අනිත් කෙනා ගෑනු නුග ගහක්..නම සීතා..එයා දවසින් වැඩි හරියක් ඇන්දේ රෑ ගවුම්...එයා ගාව ඒකට ඔනි තරම් නිදහසට කරුණු තිබ්බා...ඒත්  කවුරුත් එයාට දවස පුරාම රෑ ගවුම් ඇඳගෙන ඉන්න එක ගැන නිදහසට කරුණු කියන්න අවස්තාවක් දෙන්න තරම් නැමෙනසුළු වුනේ නෑ...

(හිතවත් පාඨකය, මේ නුග ගස් නුඹ දන්නා නුග ගස් මෙන් නොවෙන වග සිහිතබා ගන්න...මෙහි සිදුවිය නොහැකි  දෑ  වැනි චූල කරුණු ගැන වද වෙන්නට සිතා සිටීනම්, අන්න දොර.. උයනෙන් පිට වෙන්න)  

 රාමා සීතාව කසාද බැන්ද මුල් දවස් හරියට හින්දි චිත්‍රපටියක් වගේ..රාමා සින්දුවක් කියකියා සීතා වටේ දුවනවා..සීතා හයියෙන් හිනා වෙනවා...හැමදේකම පටන් ගැනීම හරි විනෝදයි..හරියට මුහුද වගේ...වෙරළ හරියේ ගැඹුර අඩුයි..ටිකෙන් ටික තමා ගැඹුර වැඩි වෙන්නේ...

ඒ අප්‍රේල් මාසේ..ගිනි ගහන අව්ව තියෙන දවල් කාල වගේම හෙන ගහන රෑ කාල සමානව මාරුවෙන් මාරුවට පැවතුණ..සීතාගේ නොයිඳුල්ම රිකිල්ලක රාමා නමින් ගැබ්බක් හට ගත්ත..ඒත් හිතුවට කලින් අප්‍රේල් ඉවර වුනා..හේතුවක් ඇතිව හට ගත්ත ඵලය හේතුවක් නැතිවම නොයිඳුල් රිකිල්ල අතහැරලා තිබ්බා...සීතා ඇඬුවා...රාමා කිව්වේ කරුමේ කියලා...තව පාරක් අප්‍රේලයක් එයි කියලත් කිව්වා...ඒත් ආයිමත් අප්‍රේල් එන්න කලියෙන් රාමාට රට ඉඳි වැවෙන රටකට යන්න සිද්ද වුනා..අපි ඒකත් කරුමෙ කියමු...කරුමෙ කියලා හිත හදාගන්න එක ලේසියි පස්සට..

තනිකඩ නුග ගහකට වඩා ජෝඩු වුන නුග ගහ කට වියදම් සැරයි..වතුර බිල වුනත් එන්න එන්නම වැඩි වුනා..හොඳම විසඳුම වුනේ තෙල් ලිඳක් ගාව නුග ගහක් වෙන එක...නුග ගහකට වුනත් ජීවත් වෙන්න සල්ලි එපැයි...සල්ලි නැතිව දෙන්නෙක්ට ජීවත් වෙන්න අමාරුයි..ඩොලර් , ඩිනාර් නැතිවම බැරි කාලගුණයක් තිබ්බ නිසා හැමදේම ඉක්මන් වුනා.....රාමා සීතාව තනියෙන් දාල අහස් යාත්‍රාවකින් රට ගියා...   

(පුදුම වීම නවතා උඩ බලන්න...අර පේන අහස් යාත්‍රාව දිහා හොඳට...නුග ගහක අතු රිකිලි පේනවා නම් එහෙම..පෙනීම ගැන සහතික වෙන්න පුළුවන් දුර)

සීතා තනි වුනා...ගෑනු තනි වීම කියන දෙදරීමට සංවේදි වෙන්නේ පිරිමි...තනි වුන ගෑනු ලඟදි පිරිමි වෙස්සන්තර ජාතකේ රඟ පානවා..ගෑනු කැමතියි ටිකක් රෝමෑන්ටික් වෙස්සන්තරලාට...සීතාගේ දෙදරීම දැනිලා තිබ්බේ සමනලයෙක්ට...සමනලයා ස්වභාවෙන්ම උසයි..සුදුයි..රාමා වගේ නෙමෙයි ඇඟ පත..ජිම් ගිය බවට බඩ පපුව සාක්කි දුන්නා...එක අතක කටුස්සෙක්ගේ පච්චයකුත් තිබ්බා...සීතා අලුතින් ලියන්න පටන් ගත්තා...අලුතින් හිතන්න පටන් ගත්තා..රාමා වෙනුවෙන් ලියපු දේවල් පුස් කන්න පටන් ගත්තා...සමනල ආගමනය ගොඩක් දේවල් වල පටන් ගැන්ම අරගෙන ඇවිත් තිබුනා...ඒත් ඉවර වෙන විදිහ ගැන දැනන් හිටියේ සමනලයා විතරමයි...සීතාට වැරදුනේ එතන...ඉවර වෙන විදිහ කලින් අහගත්තේ නැති එක..ඒ ගැන හිතන්න පටන් ගන්න කොට පරක්කු වැඩියි...සමනල කෝෂයක් හුස්ම ගන්නත් පටන් අරන් ඒ වෙනකොටත්...

සීතාට වෙන කරන්න දෙයක් තිබ්බේ නෑ...පැනලා ගිය සමනලයා පස්සෙන් හති දාගෙන දුවන්න වෙලාවක් තිබ්බෙත් නෑ...තිබ්බ එකම විසඳුම කෝෂයේ බෙල්ල මිරිකලා මරලා දාන එක...එකම විසඳුම වුනේ ඒක...එකම එකම එකම...

රාමා ආයිත් මල් උයනට එනකොට ගොඩක් දේවල් වෙනස් වෙලා තිබ්බා..සීතා හොඳටම කෙට්ටු වෙලා හිටියේ තණ ගහක් වගේ...රාමා එන කොට මලු ගණන් පුරවලා ගෙනත් තිබුනේ පෙට්ට්‍රල්.. රාමා ඒ පෙට්ට්‍රල් වත් කරලා ලොකු ගිනි ගොඩක් ගැහුවා...ඒ ගිනි දැල් වල රස්නෙට පඬුපුල් ආසනෙත් රත් වුනා ..රාමට ඔනි වුනේ සීතාගෙන් අග්නි පරික්ෂාවක්...සීතා දැනගෙන හිටියා පැන්නොත් පිච්චෙන විත්තිය...සීතා පැන්නේ නෑ ගින්නට..හරි නම් රාමාත් සීතාට අග්නි පරික්ෂාවක් කරලා පෙන්වන්න ඔනි  කියලා හිතෙන්නේ නැද්ද..ඒත් එහෙම දේවල් හිතන්න පිරිමි බයයි...පිරිමි හිතෙන දේවල් විතරයි වේදයේ ලියවුනේ..අන්න ඒකයි වැරැද්ද...

සීතා රාමාගෙන් වෙන්වුනා...සදාකාලික වෙන්වීමක වුනත් තාවකාලිකව හරි ආයිමත් හමුවෙන්න තියෙන අවස්තාව වැඩියි...ඒ නිසාමද මන්දා වෙන්වෙලා හිටියත් රාමත් සීතාත් මුල් ඇදලා හිටියේ එකම උයනේ...එක ලඟමයි..සීතා තාමත් සමනලයාගේ ආගමනය බලාපොරොත්තුවෙන් ඇති..එතකොට රාමා....රට ඉඳි ගහක් ගැනවත් හිතනවා ඇතිද...ඒ ගැන හිතන්න තරම් අපි වේලහන වැඩියි..

පසුව ලියමි:-
 මෙතනින් එහාට ගොඩක් දේවල් සිද්ද වුනා...නුග ගස් මනුස්සයෝ වගේ නෙමෙයි...කාගෙන් වත් හිරිහැරයක් නොවුනොත් හෙමින් වැඩෙමින් ගොඩක් කල් ජීවත් වෙනවා....තාම ඒ උයනේ මල් පිපෙන්නේ නැති වග පමණක් සහතික කරන්න කැමතියි..ඊට හේතුව සොයාගෙන නම් යන්න එපා..හේතුව දැනෙන්න අරින්න..දැනුනේ නෑ වගේද...එහෙනම් ආයිමත් කියවන්න