අහඹුව
මේ හමුවීම
අහඹුවක් විය නොහැක
පෙම්වත.
කෙලෙස හෝ
දුටුවිට ඔබව,
නිවීයනු ඇයි
මා වෙහෙස.
කෙලෙස හෝ
දුටුවිට ඔබව
උමතු මා ඇයි
සැනසෙන.
රැය ද දහවල ද
මතුරක්ව මතුරමි
පෙම්වත,
අත්හල හැකි
තරමට හුස්ම,
පෙම්කරමි නුඹට.
මේ සියළු මාවත්
ඔබෙන් අවසන් වන,
අන් මගක් නොදැන
අතරමං වනු ඇති ද
මම.
පෙම්වත
මේ හමුවීම
අහඹුවක් ද..
Comments
Post a Comment