I'm already taken
මුරුගසන් වැස්සක
ඇහෙන නෑහෙන
එළිසමය ,
සෙමෙන් දුහුවිලි වෙන
කල්පාවසාන රාත්රිය,
මින් පසුව, සුහද,
ඔබ දැනනොගනු ඇත..
මා ගිලී යමින් ප්රේමයෙන් මි,
කිසිදා ඔබ දැන නොගනු ඇතී,
නමුදු අත අතහැරිනු නොහැකි
මේ සරත් කුණාටුව වෙත
දොර පියන් හැර
ගුලිවෙමි..
ලිලී මල ගත්තත්
ReplyDeleteදිය හැකිද ප්රේමය
මිය ගොස් ඇත්නම්
කල්පාන්තයක් තුල