කිරිල්ලක් මි

 සහෝදර කුරුල්ලන් පියාඹා ගොසින් තිබුණි..මා කුඩා කෙල්ලක් ව, ඉපල්'තර තැනූ කූඩුවේ සිට බිම බලමින්, බියෙන් සිටි යුරු සිහිවෙයි... දෙමාපිය කුරුල්ලන් හොටෙන් ඇන, මා සුවෙන් සිටි කූඩුවෙන් බිමට ඇද දැමූ පසුවත්, පියාපත් සොළවා ගත නොහැකිව මා ගල් ගැසී සිටියෙමි..මා තටු ගැසූව ද අහස සතු වන්නට තරම් හයියක් නොතිබුණි..

මා බිම වැටී, තුවාලව සිටිය දී, මා රැගෙන විත් සාත්තු කල, ඒ කුඩා කොල්ලා ද, මා සමඟම උස් මහත්ව  ඇත.. මගේ  අත්තටු තිබුණාට වඩා සවිමත් ය.. ඔහුගේ දැළි රැවුල් ගස්'තරින් ඇස් හීනි කරමින් ඉපදෙන සිනහව ද උණුසුම් ය.. ඒ කුඩා යකඩ කූඩුව මට පහසුවක් විය.. 

මා සවිමත් තටු විහදා කූඩුව තුළ ඔබමොබ පියඹන යුරු ඔහු බලා සිටියේ විමතියෙනි..කූඩුවේ සිට අහස පෙනීමම මට උවමනාවට වැඩිය.. මා පැය ගණන් ඔහු දෙස බලා සිට ඇත්තෙමි.. බාගදා ඔහු මා දෙස බලා සිවුරුහන් බායි.. 

දිනක් ඔහු කූඩුවේ දොර හැර දා මා අතට ගෙන අහස දෙසට වීසි කර දමා ඔහු විසූ කුඩා කුටියේ දොර වසා ගන්නට විය.. මා ඉගිල යනු මිස අන් කවරක් කරන්න ද..මම පියාසරමින් සිටිමි.. කිසිදා නොදැකපු සුන්දර වනගුල්ම මැදින් ද, සිහිනමය වලාකුළු අතරින් ද නොබියව පියාඹමින් සිටිමි..

මා ඔහුට ආදරේ බව මට දැනුනේ ඔහු මා අතහැර දැමූ පසුව ය.. මේ නිදහස අතහැර වෙනත් යමක් තෝරාගන්නට අවස්තාවක් ලැබේ නම්, මම තෝරාගන්නේ ඔබ කුටිය තුළ කුඩා යකඩ කූඩුව පමණි.. පියාඹා යෑම, මේ සියළු සිහින ඔබේ සිනහවක් දෙස බලා සිටීම වඩා වටිනවා යැයි මට නොසිතෙයි..

ඔබ නිවැරදි ය!! මම කුඩා පිස්සු කිරිල්ලක් මි..